آنچه در مورد تاریخچه پیانو باید بدانید!

جد پیانو یک ساز تک‌کورد بود

سازها را می توان بر اساس نحوه تولید صدا به سه دسته تقسیم کرد. این دسته ها سازهای زهی، سازهای بادی و سازهای کوبه ای هستند. اصل و نسب پیانو را می توان از طریق سازهای مختلفی مانند کلاویکورد، هارپسیکورد و سنتور جستجو کرد. اما اگر به عقب‌تر از این هم ردیابی می‌شد، می‌توان فهمید که پیانو از نسل تک‌آکورد است. به عبارت دیگر، تاریخچه پیانو را بر اساس اصل و نسب خود می توان به عنوان یک ساز زهی طبقه بندی کرد. در این مقاله به تحقیق در مورد تاریخچه پیانو میپردازیم.

برای دیدن دوره آموزش پیانو اینجا کلیک کنید.

ریشه های پیانو (تاریخچه ساز پیانو)

پیانو همان مکانیزم سنتور را دارد

اگرچه تاریخچه پیانو را می توان به عنوان یک ساز زهی طبقه بندی کرد، زیرا صداها از ارتعاش سیم ها می آیند، اما می توان آن را به عنوان یک ساز کوبه ای نیز طبقه بندی کرد زیرا چکش به آن سیم ها برخورد می کند. به این ترتیب شبیه سنتور است.

سنتور سازي است كه در خاورميانه و مشخصا در ایران پديد آمد و در قرن يازدهم به اروپا راه يافت. دارای یک جعبه طنین انداز ساده با رشته های کشیده شده در بالای آن است. درست مانند پیانو، از چکش کوچک برای ضربه زدن به سیم ها استفاده می شود، به همین دلیل سنتور به عنوان اجداد مستقیم پیانو در نظر گرفته می شود.

 

پیانو جزئی از خانواده کیبورد محسوب می شود (تاریخچه پیدایش پیانو)

تاریخچه پیانو و سازهایی شبیه به کیبورد به سالهای بسیار دور برمی گردد و از ارگ نشات می گیرد که هوا را از طریق لوله ها برای ایجاد صدا می فرستد. صنعتگران ارگ را بهبود بخشیدند تا ابزاری بسازند که یک قدم به پیانو نزدیک‌تر بود به نام کلاویکورد.

کلاویکورد اولین بار در قرن چهاردهم ظاهر شد و در دوران رنسانس رایج شد. با فشار دادن یک کلید، میله‌ای برنجی به نام مماس می‌ رفت تا به سیم برخورد کند و باعث ایجاد ارتعاشاتی شود که صدا را در محدوده چهار تا وپنج اکتاو منتشر کند.

جهت مشاهده دوره های بیشتر به صفحه آموزشگاه موسیقی چکاد بروید.

پیانو شبیه هارپسیکورد است (تاریخچه ساخت پیانو)

هارپسیکورد که در حدود سال 1500 در ایتالیا ساخته شد، بعداً به فرانسه، آلمان، فلاندر و بریتانیای کبیر گسترش یافت. هنگامی که یک کلید فشار داده می شود، یک مهره متصل به یک نوار چوبی بلند به نام جک، سیم را می چیند تا موسیقی بسازد.

این سیستم زهی و صفحه صدا و ساختار کلی ساز شبیه به آنهایی است که در پیانو یافت می شود.

کریستوفوری، خالق اولین پیانو (تاریخچه ساخت پیانو)

پیانو توسط بارتولومئو کریستوفوری (1655-1731) ایتالیایی اختراع شد.

کریستوفوری از عدم کنترلی که نوازندگان بر سطح صدای هارپسیکورد داشتند راضی نبود. او به دلیل تغییر مکانیسم کندن با چکش برای ساخت پیانوی مدرن در حدود سال 1700 اقدام کرد.

این ساز در واقع اولین بار “clavicembalo col piano e forte” (به معنای واقعی کلمه، هارپسیکوردی که می تواند صداهای ملایم و بلند را بنوازد) نامگذاری شد. این به نام رایج اکنون “پیانو” کوتاه شد.

آهنگسازان بزرگی که پیشرفت های پیانو را دنبال کردند

1.     پیانوی سیلبرمن مورد تایید باخ

گوتفرید سیلبرمن، کاری را که کریستوفوری آغاز کرد، به عهده گرفت. او طرح های کریستوفوری را مطالعه کرد و آنها را بهبود بخشید.

اندکی بعد در سال 1747، یوهان سباستین باخ یکی از قطعات تاریخی خود را در مقابل فردریک کبیر با پیانویی که سیلبرمن به پادشاه تقدیم کرده بود اجرا کرد. تاریخچه موسیقی پیانو در همین جا ختم نمی شود.

2.     پیانویی که موتزارت عاشق آن شد

مردی که سهم زیادی در تولید پیانو آلمان داشت، یوهان آندریاس اشتاین (1728-1792) بود.

استاین سازوکار پیانوی سیلبرمن را بهبود بخشید و چیزی را که بعداً اکشن وینی نامیده شد، توسعه داد، سیستم جدیدی که سال‌ها مورد استفاده قرار گرفت و محبوبیت زیادی به دست آورد. این پیانوی جدید دارای کیفیت صدای روشن و کیبوردی بود که به خوبی به لمس نوازنده پاسخ می داد. موتزارت عاشق این جنبه‌های ساز جدید شد و بسیاری از قطعات مشهور پیانو را روی آن نوشت. و انقلابی بزرگ در تاریخچه پیانو بود.

3.     پیانویی که بتهوون هنگام آهنگسازی از آن استفاده کرد

در همین حال، یوهانس کریستوف زومپ در انگلیس یک اکشن چکشی را به کلاویکورد اضافه کرد و یک پیانوی مربعی تولید کرد. یکی از اولین استفاده‌های شناخته شده از تاریخچه پیانو به‌عنوان یک ساز انفرادی در کنسرت‌های عمومی، اجرای یوهان کریستین باخ (پسر جی. اس. باخ) در سال 1768 بود و این پیانوی مربعی همان چیزی بود که در آن مناسبت استفاده شد.

بعدها، جان برادوود در انگلستان، پیشرفت هایی را به اکشن انگلیسی که زومپ ابداع کرد، اضافه کرد، و باعث افزایش کشش سیم ها و همچنین تقویت قاب شد. اکشن انگلیسی او (در حدود سال 1780) لمسی با حس مقاومت کمتر و صدای قوی تر ایجاد کرد. از این نظر می توان این ساز را پیانوی مدرن نامید.

بتهوون در سال‌های آخر عمرش، شاهکارهای زیادی با این پیانوی ساخته برادوود نوشت.

بیشتر بخوانید: آیا ناخن در نوازندگی پیانو مشکل ایجاد می کند؟

دست ساز به اندازه کافی سریع نیست

اولین پیانوها با دست و به صورت انفرادی توسط صنعتگران ساخته شد. اگرچه تاریخچه موسیقی پیانو و نواختن آن عمدتاً محدود به اشراف بود، پس از انقلاب فرانسه در سال 1789 در بین عموم مردم محبوب شد و تقاضا برای ساز افزایش یافت. این امر منجر به صنعتی شدن سریع تولید پیانو شد.

علاوه بر این، موسیقی که قبلاً در دربار اشراف از آن لذت می بردند، اکنون در سالن های کنسرت که در آن زمان برای گنجایش 1000 تا 2000 نفر ساخته شده بودند، اجرا می شد. این به نوبه خود منجر به تقاضا برای پیانوهایی با صدای بلندتر و ماندگاری طولانی تر شد. تارها تحت کشش بالاتری قرار گرفتند و از یک قاب آهنی محکم برای حمایت از آنها استفاده شد. عصری فرا رسیده بود که دیگر سازهای پیانو به طور کامل با دست ساخته نمی شدند.

در قرن نوزدهم، صنعت پیانو پیشرفت ها و پیشرفت های چشمگیری داشت و با افزایش تقاضا، به طور فزاینده ای به تولید انبوه روی آورد. علاوه بر این، با تکامل و توسعه تکنیک های اجرا، نیازهای مربوط به لمس صفحه کلید پیانو افزایش یافت. هنگامی که پیانیست ها شروع به رقابت با تکنیک هایی مانند تریل یا آرپژهای سریع کردند، آنها نیاز به پیانوهای حساس تری داشتند. در پاسخ، یک اقدام انقلابی جدید که امکان تکرار سریع نت ها را فراهم می کرد در سال 1821 توسط پیر ارارد فرانسوی ابداع شد.

در عصر شوپن و لیست، پیانو 82 کلید داشت

تا پایان قرن هجدهم، محدوده استاندارد کیبورد پیانو پنج اکتاو (61 کلید) بود. با این حال، در سال های پس از 1800، اکتاوها به تدریج گسترش یافت. و در عصر شوپن (1810-1849) و لیست (1811-1886) به 82 کلید افزایش یافته بود.

شوپن در سن 20 سالگی از ورشو به پاریس نقل مکان کرد و تا 19 سال بعد تا پایان عمرش، پیانوهای مورد علاقه اش آنهایی بودند که توسط ایگناس پلیل تولید می شد.

او از پیانوهای سازندگانی مانند کارل بخشتاین و لودویگ بوزندورفر استفاده کرد. او اولین آهنگسازی بود که بدون محدودیت اکتاو و با افزایش حجم صدا استفاده کرد.

پیانوی دیواری، یک آیتم جدید

در همین حال، در اوایل قرن نوزدهم، یک پیانوی جمع و جور برای مصارف خانگی طراحی شد.

در قرن هجدهم، سازهای زیادی به نام کلاویسیتریوم ساخته شد که در آنها سیم‌های هارپسیکورد روی یک قاب عمودی کشیده می‌شد. پیانوی دیواری به عنوان الهام گرفته از کلاویسیتریوم در نظر گرفته می شود. جان آیزاک هاوکینز، یک انگلیسی ساکن فیلادلفیا، در سال 1800 موفق به ساخت اولین پیانوی دیواری واقعی شد. از آنجایی که فضای کمتری را اشغال می کرد، پیانوی دیواری به سرعت محبوب شد.

کمال یک پیانو برای دوران مدرن

تقریباً در اواسط قرن نوزدهم، همزمان با دوران شوپن ، اصول مکانیزم پیانو و دستگاه‌هایی که آن را تشکیل می‌دهند، به سطح معینی از کمال رسیده بودند. پس از آن، تلاش ها و اهداف سازندگان پیانو تقریباً به طور کامل به بهبود کیفیت معطوف می شود.

سیم های پیانو حتی ضخیم تر شدند و با سیم پیچیده و کشش کلی نیز افزایش یافت. برای پشتیبانی از این رشته ها، اکنون آنها را روی یک قاب چدنی می بستند. علاوه بر آن، در جستجوی صدایی روشن و شفاف، روشی که برای کشش سیم‌ها استفاده می‌شود، کشش را تا حداکثر حد افزایش می‌دهد. علاوه بر این، پس از جنگ جهانی اول، اکتاو استاندارد صفحه کلید 88 کلید (7¼ اکتاو) شد.

به این ترتیب، کیفیت کلی، لمس، اکتاو و حجم صدا برای پاسخگویی به نیازهای عصر مدرن امروزی کامل شد.

امیدواریم از مقاله تاریخچه پیانو لذت برده باشید، منتظر نظراتتون هستیم.