آموزش درامز

استفاده از درامز در سبک های مختلف موسیقی

درامز  یک ساز همه کاره است که می تواند در طیف وسیعی از سبک های موسیقی استفاده شود.

در موسیقی راک، درامز  اغلب برای ایجاد ضرب آهنگی استفاده می شود که موسیقی را به جلو می برد.

در موسیقی جاز از درامز  برای ایجاد ریتم های پیچیده و بداهه نوازی استفاده می شود.

در موسیقی هیپ هاپ، درامز  اغلب برای ایجاد یک ضرب چرخشی استفاده می شود که ستون فقرات آهنگ را تشکیل می دهد.

در موسیقی کانتری، درامز  برای ایجاد یک ریتم ثابت که از آواز و سازهای دیگر پشتیبانی می کند استفاده می شود.

صدمات مربوط به درامزها

نواختن درامز  می تواند از نظر فیزیکی سخت باشد و درامزها در معرض آسیب های مختلف هستند. برخی از شایع ترین آسیب ها عبارتند از سندرم تونل کارپال، تاندونیت و کاهش شنوایی. برای جلوگیری از آسیب، مهم است که قبل از نوازندگی  بدن خود را گرم کنید، در صورت نیاز استراحت کنید و از تکنیک مناسب استفاده کنید.

علاوه بر درامز اگر تمایل به یادگیری دیگر سازهای غربی به مانند آموزش پیانو دارید کلیک کنید.

نحوه تمرین نواختن درامز

تمرین برای بهبود مهارت های طبل زدن شما ضروری است. برای اینکه بیشترین بهره را از جلسات تمرینی خود ببرید، تعیین اهداف، تمرین منظم و تمرکز بر روی مناطقی که نیاز به بهبود دارید بسیار مهم است.

همچنین می توانید از پدهای تمرین و مترونوم ها برای کمک به توسعه تکنیک و زمان بندی خود استفاده کنید.

در پایان، درامز  یک ساز جذاب با تاریخ غنی و آینده ای روشن است. چه یک نوازنده مبتدی یا یک درامز با تجربه باشید، همیشه چیزهای جدیدی برای یادگیری و کشف وجود دارد.

درامز دیجیتالی

هنگام خرید کیت درام، درام های آکوستیک و دیجیتالی دو گزینه شما هستند. درام‌های آکوستیک محبوب‌ترین درام‌ها هستند، و معمولاً درامزهایی را می‌بینید که با درام های آکوستیک در اجرای زنده می‌نوازند.

درام های الکترونیکی پدهای نرم تری هستند که دارای ماشه های الکترونیکی برای تولید صداهای دیجیتال هستند. آنها بیشتر برای تمرین آرام تر استفاده می شوند، اما می توان از آنها برای اجرای زنده نیز استفاده کرد.

کیت های الکترونیکی همان بازخورد فیزیکی را که کیت های آکوستیک می دهند به شما نمی دهند. هنگام نواختن، درام باس را در بدن خود احساس نمی کنید، و بعد از آن رفتن از یک کیت الکترونیکی به یک کیت آکوستیک ممکن است بسیار عجیب باشد.

درام های آکوستیک باید با صدای بلند نواخته شوند، در حالی که درام های الکترونیکی اینطور نیست. این چیز دیگری است که هنگام انتقال به کیت آکوستیک باید یاد بگیرید. ممکن است متوجه شوید که بیش از حد نرم به طبل ضربه می زنید.

در نهایت، اکثر درام کیت های الکترونیکی بسیار کوچکتر از درام کیت های آکوستیک هستند. اگر به نواختن روی پدهای کوچکتر عادت دارید، تغییر به درام های بزرگ ممکن است کمی طول بکشد تا عادت کنید.

جنبه ناخوشایند درام کیت های الکترونیکی این است که آنها فقط زمانی احساس شباهت زیادی به کیت های آکوستیک می کنند که هزینه آنها بیشتر باشد. حتی گران‌ترین درام‌کیت‌های الکترونیکی موجود در بازار دقیقاً شبیه کیت‌های آکوستیک نیستند، اما نزدیک‌ترین هستند.

درام آکوستیک چیزی است که درام زدن به آن مربوط می شود، بنابراین درام های الکترونیکی بیشتر به عنوان ابزار تمرین یا گزینه هایی برای استفاده در جاهایی که درام های آکوستیک کار نمی کنند استفاده می شود. به همین دلیل، نواختن روی یک کیت الکترونیکی که شبیه درام های آکوستیک است، ایده آل است. برای آن، شما باید پول زیادی بپردازید.

بنابراین، درامزهای مبتدی باید به درام کیت های الکترونیکی مبتدی بسنده کنند و بپذیرند که آن ها این احساس را ندارند. آنها صداهای یکسانی دارند، اما بازخوردی که هنگام نواختن پدها دریافت می کنید با نواختن طبل و سنج واقعی بسیار متفاوت است.

اگر یک مبتدی با بودجه بالا هستید، باید یک کیت درام دیجیتالی سطح متوسط یا حرفه ای تهیه کنید. آنها برای نوازندگی احساس بسیار بهتری خواهند داشت.

آیا مبتدیان باید از درامز دیجیتالی یا الکترونیکی استفاده کنند؟

در حالت ایده آل، مبتدیان باید از درام های آکوستیک استفاده کنند. معتبرترین تجربه درام‌زنی را از درام‌های آکوستیک دریافت خواهید کرد، و از درامزهای آکوستیک برای 99 درصد از تمام کنسرت‌هایی که ممکن است در نهایت اجرا کنید، استفاده خواهید کرد.

با این حال، استفاده از درام های آکوستیک برای همه امکان پذیر نیست. برخی از نوازندگان درام قادر به ایجاد صداهای بلند در محل زندگی خود نیستند.

سایر درامزها به سادگی نمی توانند یک مجموعه کامل آکوستیک با سخت افزار و سنج تهیه کنند، در حالی که یک کیت درام الکترونیکی ارزان که همراه با تخت، چوب و پدال باس ارائه می شود، به راحتی قابل دستیابی است.

اگر یک مبتدی قادر به استفاده از کیت آکوستیک نیست، باید از کیت الکترونیکی استفاده کند. آنها فقط باید تمام تلاش خود را برای نوازندگی  با کیت های آکوستیک هر زمان که می توانند انجام دهند. این مهم است که مهارت هایی را که از نواختن در یک ست درام آکوستیک یاد می گیرید، توسعه دهید.

آیا می توان درامز های دیجیتالی را برای یادگیری استفاده کنید؟

بله، شما می توانید نواختن درام را در یک مجموعه درام الکترونیکی یاد بگیرید. شما می توانید همان ریتم های بنیادی را بنوازید و از همان تکنیک ها استفاده کنید.

با این حال، چند چیز وجود دارد که نمی توانید در کیت های الکترونیکی ارزان قیمت یاد بگیرید. برخی از کیت‌های الکترونیکی توانایی پخش ضربدری، زنگ سنج و سایر نت‌های دینامیک متنوع را ندارند.

برای اینکه بتوانید آن مهارت های درام نوازی را بیاموزید، باید روی یک ست درام الکترونیکی گران قیمت بیاموزید.

آیا درامز های دیجیتالی یا الکترونیکی آسان تر هستند؟

یادگیری درام های الکترونیکی کمی ساده تر از درام های آکوستیک است. از پدها برگشت بیشتری دریافت می‌کنید، که نوازندگی  الگوهای سریع را آسان‌تر می‌کند.

آنها همچنین بسیار کوچکتر از کیت های آکوستیک هستند و دسترسی به اطراف کیت را در هنگام نوازندگی  آسان تر می کند.

با این حال، ما نمی گوییم که آنها بسیار ساده تر هستند، زیرا یادگیری در یک کیت الکترونیکی هنوز به هماهنگی و زمان زیادی نیاز دارد.

کدام درامز برای مبتدیان خوب است؟

هر کیت درام که سطح اولیه در نظر گرفته شود برای مبتدیان خوب است. درامزهای مبتدی در ابتدا هیچ وسیله ای ندارند، بنابراین آنها باید یک کیت درام تهیه کنند که همراه با طبل، سنج و سخت افزار باشد.

درام کیت های الکترونیکی همیشه تمام طبل ها و سنج های مورد نیاز شما را دارند. گاهی اوقات لازم است هدفون، پدال درام و تاج و تخت را جداگانه بخرید.

پرفروش ترین کتاب های آموزش درامز

کتاب های بسیار خوبی برای نوازندگان درام وجود دارد که می خواهند مهارت های خود را بهبود بخشند. برخی از پرفروش‌ترین کتاب‌های آموزش درامز  عبارتند از

: «Stick Control» نوشته جورج لارنس استون،

«The Drumset Style Resource» نوشته پیت سوینی و

«نسل جدید» اثر گری چستر.

این کتاب‌ها طیف گسترده‌ای از موضوعات، از تکنیک پایه تا ریتم‌ها و سبک‌های پیشرفته را پوشش می‌دهند.

تاریخچه درامز

مجموعه درام تاریخچه ای غنی دارد که به اوایل دهه 1900 باز می گردد. اولین مجموعه درام ها از یک طبل باس، درام و سنج تشکیل شده بود. با محبوبیت بیشتر موسیقی جاز، درامزها شروع به اضافه کردن طبل و سنج بیشتری به مجموعه های خود کردند.

در دهه 1960، موسیقی راک روی صحنه منفجر شد و درامزهایی مانند رینگو استار و کیت مون به خاطر ست های درام استادانه خود مشهور شدند. امروزه، درام‌ست‌ها به تکامل خود ادامه می‌دهند، درام‌ست‌های الکترونیکی محبوب‌تر شده‌اند و درامزها صداها و تکنیک‌های جدید را تجربه می‌کنند.

پیش از شکل‌گیری درام‌ست، طبل‌ها و سنج‌ها در ترکیب موسیقی نظامی و ارکسترال به صورت جداگانه توسط پرکاشنیست‌های مختلف نواخته می‌شد.

در دهه‌ی 1840 میلادی، نوازندگان پرکاشن شروع به آزمون و خطا در استفاده از پدال به منظور نواختن بیش از یک ساز در آن واحد نمودند. اما این ابزار تا حدود 75 سال پس از اولین استفاده به تولید انبوه نرسید.

در دهه‌ی 1860 نوازندگان شروع به ترکیب طبل‌های مختلف در قالب یک درام‌ست نمودند.

دابل-درامینگ(Double Drumming): به گونه‌ای ساخت و پرداخت شده بود که نوازنده را قادر به نواختن طبل با چوبک، و سنج‌ها با کوبش پا می‌نمود.

با این رویکرد، طبل بزرگ معمولاً بر ضرب‌های 1 و 3 (در ضربآهنگ 4/4) نواخته می‌شد. با اینکه این سبک از اجرای سازهای کوبه‌ای در ابتدا برای رژه‌های نظامی طراحی شده بود، رویکرد ساده‌ی آن موجب تولد موسیقی ragtime گردید.

در سال 1909 شرکت Ludwig & Ludwig تاسیس شد و اولین سیستم تجاری موفقیت آمیز پدال درام باس را ثبت کردند که راه را برای درامز کیت مدرن هموار کرد. برس های سیمی برای استفاده با طبل ها و سنج ها در سال 1912 معرفی شدند.

قرن بیستم: کیت های درامز به یک قسمت اصلی موسیقی جاز ، به ویژه Dixieland تبدیل شدند. ست درامز مدرن در دهه 1920 در نیواورلئان ساخته شد.

در سال 1917 ، یک گروه از نیواورلئان با نام "The Original Dixieland Jazz Band" آهنگ های جاز را ضبط کرد که در سراسر آمریکا تبدیل به پرفروش ترین آهنگ ها شدند.

اینها اولین ضبط رسمی جاز بودند. درامزهایی مانند Baby Dodds ، Zutty Singleton و Ray Bauduc ریتم مارش نظامی را با طبل کوچک و طبل بزرگ و تِرَپ ها (شامل سنج های مینیاتوری، تام_تام ها، بلوک چوبی و...) ترکیب کردند.

سپس این درامزها شروع به ترکیب این عناصر با Ragtime کردند و سبک جاز درام ایجاد شد. سنج های های_هت در سال 1926 به بازار آمدند. محدودیت های بودجه و ملاحظات فضا در ارکسترهای موسیقی، رهبران ارکستر را به سمت استفاده از تعداد کمتر پرکاشنیست برای تحت پوشش قرار دادن قطعات کوبه ای بیشتر هدایت کرد.

در دهه بیست درامزهای آزاد برای اجرا در نمایش ها، کنسرت ها، تئاترها و کلوپ ها استخدام می شدند. برخی از درامزها در دهه 1920 به عنوان هنرمندان foley فعالیت می کردند.

در دوران فیلم های صامت، یک ارکستر برای همراهی با فیلم استخدام شد و درامز مسئول تهیه کلیه جلوه های ویژه صوتی بود.

درامزهای معروف در گذشته و حال

درامزها نقش مهمی در تاریخ موسیقی ایفا کرده اند و بسیاری از آنها به نام های معروف تبدیل شده اند. برخی از مشهورترین درامزهای تمام دوران عبارتند از: Gene Krupa، Buddy Rich، John Bonham، Neil Peart و Dave Grohl.

امروزه، درامزهایی مانند تراویس بارکر، شیلا ای.، و کوئست‌لاو همچنان مرزهای ممکن را در مجموعه درام پیش می‌برند.

ساختمان ساز درامز

درام کیت ( Drum Kit) که درام سِت یا درامز (drum set, trap set) نیز خوانده می‌شود، ترکیبی از چندین طبل‌ (به صورت کلاسیک به عنوان پوست‌صداها) و سنج  (به عنوان خودصداها) است که توسط یک نوازنده و با استفاده از دو چوبک نواخته می‌شود و پدال‌هایی از طریق حرکت پا نواختن بیس درام ( Bass Drum) و سنج های-هَت را کنترل می‌کنند.

با این حال یک درامز می‌تواند دارای اجزای دیگری همچون بلوک چوبی یا زنگوله باشد. در ابتدای قرن بیست و یکم، برخی از درامزها به سازهای الکترونیک (که در سطح 5 سیستم هورن‌بوستل-زاکس قرار دارد) مجهز شدند.

همچنین در این دوران هر دو حالت درام‌ست‌های دوگانه (ترکیبی از سازهای آکوستیک و الکترونیک) و تماماً الکترونیک مورد استفاده‌ قرار می‌گرفت.

اگر به دنبال اطلاعات مفید در مورد هنگدرام هستید وقتشه همین حالا کلیک کنید.

یک درام ست استاندارد (برای یک نوازنده‌ی راست دست)، طبق همان چینشی که در موسیقی های عامه پسند مورد استفاده قرار می‌گیرد، دارای اجزای زیر است:

• یک طبل کوچک (Snare Drum) که بر روی یک پایه و در میان زانوهای نوازنده قرار می‌گیرد و توسط چوبک طبل نواخته می‌شود.
• یک طبل بزرگ (Bass Drum) که توسط یک پدال و با پای راست نواخته می‌شود.
• یک یا چند تام-تام (toms) که توسط چوبک طبل یا فرچه‌ی مخصوص درامز نواخته می‌شود. (اغلب درامز دارای سه تام-تام است)
• یک سنج های-هت (Hi-Hat) : دو سنج که بر روی یک پایه و روی همدیگر نصب شده اند، که توسط چوبک نواخته شده و از طریق پدال مربوطه از هم باز و بسته می‌شود. حرکت باز و بسته نمودن های-هت نیز موجب ایجاد صدا می‌شود و در نواختن موسیقی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• یک یا چند سنج (cymbals) که بر روی پایه‌ نصب شده‌اند و به وسیله‌ی چوبک نواخته می‌شوند.

تمام اجزای نامبرده به عنوان سازهای کوبه‌ای بدون تونالیته‌ی صوتی شناخته می‌شوند، که این امر به آهنگساز اجازه می‌دهد تا قطعات مربوط به درامز را از طریق سیستم نت‌نویسی درامز بنویسد.

بسیاری از سازها همچون گیتار و پیانو قابلیت نواختن ملودی و آکوردها را دارند، اما بسیاری از درام‌ست‌ها به خاطر تولید‌ اصوات فاقد زیر و بمی از این امکان عاجزند.

درامز بخشی از ساختار ریتم آهنگ محسوب می‌شود و در بسیاری از سبک‌های موسیقی از جمله راک، پاپ، بلوز و جَز مورد استفاده قرار گرفته است.

دیگر سازهای استاندارد مورد استفاده در ساختار ریتم آهنگ‌ها شامل پیانو، گیتار الکتریک، گیتاربیس، و کیبورد می‌شود.

بسیاری از نوازندگان درامز، کیت مورد استفاده خود را از ترکیب استاندارد خارج کرده و با گسترش آن،طبل‌ها، سنج‌ها و قسمت‌های کوچک و بزرگ دیگری به آن اضافه می‌کنند.

در برخی از سبک‌های موسیقی، استفاده از این الحاقیات لازم است. به عنوان مثال درامزهای راک و متال گاهی از بیس‌درام‌های دوتایی استفاده می‌کنند. برخی دیگر از نوازندگان نیز اجزای اصلی درامز را حذف و ترکیبی به مراتب کوچک‌تر از حالت استاندارد به وجود می‌آورند.

نوازندگی درامز

Grooves:

نوازندگی درامز، چه به عنوان بخشی از ساختار ریتمیک یه آهنگ و چه در قالب یک تکنوازی دارای دو بخش اصلی است:

• ریتم اصلی که حس‌وحال یک اثر را از لحاظ ریتمیک تعیین می‌کند و چارچوبی برای شکل‌گیری ساختارهای ریتمیک مختلف در یک اثر ایجاد می‌کند.
• پاساژ درام و دیگر تزئینات موسیقائی که موجب ایجاد تنوع و افزودن حس تازگی به ریتم پرکاشن می‌گردد.

Drum Fill:

خروجی از یک ساختار ریتمیک تکراری در یک آهنگ است. درام فیل به منظور "پرکردن" فاصله‌ی میان انتهای یک بخش از آهنگ تا بخش بعدی است.

درام فیل‌ها از نمونه‌هایی کوتاه و ساده متشکل از چند ضرب تام-تام یا طبل کوچک، تا ریتم‌هایی متمایز برروی سنج های-هَت متنوع هستند. درام فیل‌ها در برخی موارد به تکنوازی‌هایی کوتاه از درام‌ست تبدیل می‌شوند.

گذر از تأثیر درام‌فیل در افزودن زینت و تنوع به قطعات موسیقی، این جملات موسیقائی نقش بسزایی را در آماده‌سازی شنونده برای تغییرات قابل ملاحظه در ساختار موسیقی ایفا می‌کند.

نوعی از درام فیل معروف به Vocal Cue جمله‌ای کوتاه است که پیش از شروع صدای خواننده اجرا می‌شود. همچنین درام فیل پایانی با نواختن سنج کرَش برروی اولین ضرب، اغلب به ترجیع بند یا بخش جدید آهنگ منتهی به می‌شود.

Drum solos:

تکنوازی درامز بخشی است که مهارت، خلاقیت موسیقی و ذوق هنری نوازنده درامز را برجسته می کند. هنگام تکنوازی درامز تمام اعضای گروه موسیقی دست از نواختن می کشند و توجه تمام شنوندگان به هنرنمایی درامز است.

تکنوازی درامز در سبک جَز متداول است، اما در بسیاری از ژانرهای راک مانند heavy metal و progressive rock نیز استفاده می شود.

سوالات متداول در مورد درامز

مجموعه درامز یا کیت درام استاندارد چگونه است؟

پاسخ: به طور کلی، یک کیت درام استاندارد شامل snare drum, high, mid, and low tom, crash cymbal, ride cymbal, hi-hat cymbal, bass drum (kick drum)

نوازندگان مبتدی هنگام خرید اولین کیت درام خود چه چیزی باید بدانند؟

پاسخ: نوازندگان جدید هنگام خرید اولین کیت درام خود باید بودجه، نوع موسیقی که می خواهند اجرا کنند و کیفیت درام کیت را در نظر بگیرند. آن‌ها می‌توانند با یک کیت درام اولیه مقرون‌به‌صرفه با تام‌های اصلی، باس درام، cymbals و سنج شروع کنند.

آیا درامز دیجیتالی برای نوازندگان مبتدی پیشنهاد می شود؟

پاسخ: بله، کیت های درام الکترونیکی برای مبتدیان خوب هستند. آنها بسیار مقرون به صرفه تر از کیت های آکوستیک هستند، آنها به شما اجازه می دهند در تمام ساعات روز بدون اینکه کسی را اذیت کنید، نوازندگی  کنید، و گزینه های صوتی زیادی برای نوازندگی  کردن در اختیار شما قرار می دهند.

با این حال، درامرهای مبتدی فقط در صورتی باید از کیت الکترونیکی استفاده کنند که استفاده از کیت آکوستیک گزینه ای نباشد. درام آکوستیک برای یادگیری بسیار بهتر است، زیرا درام آکوستیک اصلی ترین ابزاری است که درامرها می نوازند.

اگر می خواهید در استودیوها کنسرت اجرا کنید یا آهنگ ضبط کنید، باید در نواختن کیت های درام آکوستیک مهارت داشته باشید. یادگیری درام کیت الکترونیکی و سپس تغییر به کیت آکوستیک فرآیند دشواری است. بنابراین، اگر می توانید، باید با یک کیت آکوستیک شروع کنید. در غیر این صورت، کیت های الکترونیکی پلتفرم های شروع مناسبی هستند.

برای پخش زنده کیت درام دیجیتالی خود به چه چیزی نیاز دارم؟

پاسخ: برای پخش زنده یک درامز دیجیتالی، به یک سیستم صوتی، یک آمپلی فایر، یک میکسر و یک مجموعه هدفون نیاز دارید.

برای کسب اطلاعات بیشتر و اطلاع از دوره های آموزش تار به سایت آموزشگاه موسیقی چکاد مراجعه فرمایید.