آموزش کاخن

معرفی ساز کاخن

کاخن یک ساز کوبه ای همه کاره است که می توان از آن برای نواختن سبک های مختلف موسیقی استفاده کرد. کلمه “cajón” در اسپانیایی به معنای “جعبه” یا “جعبه” است، و به درستی: این ابزاری است که روی آن می نشینید و شبیه جعبه چوبی است.

کاخن‌های امروزی که قرن‌ها پیش توسط بردگان پرو در غرب آفریقا کشت شده‌اند، می‌توانند در هر جایی که به طبل نیاز باشد استفاده شوند.

صدای کاخن بسته به نحوه نواختن آن متفاوت است، اما صداهای اصلی آن شبیه صدای تله‌درام یا ضربه زدن (درام باس با پدال) است. برخی از افراد از برس یا چکش برای نواختن کاخن استفاده می‌کنند، اما سیلی زدن به آن با دستان خود نیز سرگرم کننده است.

دونوازی گیتار فلامنکو و کاخن – استاد پیام جهرمی – آموزشگاه موسیقی چکاد

صدای آن اغلب در موسیقی جهانی، از جمله موسیقی فلامنکو، آفریقایی-پرویی، و موسیقی کوبا شنیده می شود.

تاریخچه ساز کاخن

کاخن یک ساز کوبه ای است که سنت تاریخی آن به اواسط قرن هجدهم باز می گردد. کاخن در طول دوره های برده داری در سواحل پرو توسعه یافت، و ریتم های تبار آفریقایی از طریق بردگان آفریقایی که توسط مستعمره های استعماری (بیشتر آنگولا و کنگو) که در شمال ساکن شده بودند از محیط خود خلع شده بودند، به پرو رسید.

کاخن تا سال 1850 به اوج محبوبیت رسید و در پایان قرن نوزدهم، نوازندگان کاخن با خم کردن برخی از تخته‌های بدنه کاخن برای تغییر الگوهای ارتعاش صوتی ساز، طراحی این ساز را آزمایش کردند.

کاخن در اصل از جعبه ها یا کشوهای حمل و نقل کوچک ساخته شده است، و افسانه ها حاکی از آن است که بردگان آفریقایی در پرو هنگامی که “صاحبان” طبل های آفریقایی آنها را ممنوع کردند، شروع به نواختن شیارهای خود بر روی جعبه های ماهیگیری و بسته بندی کردند که در آن کار می کردند.

کاخن در طول زمان از شکل اولیه خود تکامل یافته است، که صرفاً یک جعبه متشکل از پنج ضلع چوبی ضخیم و یک ضلع نازک تر و ششم بود که به عنوان یک سطح قابل توجه عمل می کرد.

یکی از اولین تصاویر کاخن همراه با موسیقی رایج در پرو در نقاشی هنرمند پرویی ایگناسیو مرینو متعلق به سال 1841 بود. کاخن پرویی در شکل خالص خود یک ساز شش وجهی است که یک سوراخ صوتی در پانل پشتی آن بریده شده است.

در دهه های اخیر، درام در موسیقی فلامنکو استاندارد شده است و همچنین در موسیقی های فولک، جاز، راک و بلوز بیشتر و بیشتر استفاده می شود. کاخن از یک فرآیند طولانی تکامل متولد شد که مدتها پس از خروج استعمارگران از کشور ادامه یافت.

رایج ترین نوع آن کاخن استاندارد است که جعبه ای شش طرفه از چوب است. برخی از کاخن ها دارای سیم های گیتار یا سیم های تله هستند تا صدایی شبیه به دام ایجاد کنند، در حالی که برخی دیگر دارای زنگ یا سایر سازهای کوبه ای هستند که به بیرون متصل هستند.

برخی از کاخن ها از مواد مختلفی مانند فایبرگلاس یا پلاستیک ساخته شده اند که می تواند کیفیت صدا را تحت تاثیر قرار دهد.

ضربات اصلی برای نواختن کاخن شامل باس، لحن بالا، سیلی و لمس. این ضربه‌ها در نواحی خاصی از صورت کاخن پخش می‌شوند تا بهترین صداهای بالا و پایین را با ضربات آرام‌تر ایجاد کنند که شیار را پر می‌کنند.

مبتدی ها باید برای یادگیری تکنیک های مناسب وقت بگذارند و به آرامی شروع کنند و به تدریج سرعت و پیچیدگی را افزایش دهند.

نحوه صحیح نواختن ساز کاخن

مبتدی ها معمولاً هنگام نوازندگی کاخن اشتباهات رایجی مرتکب می شوند. از جمله ضربه زدن بیش از حد به کاخن که می تواند باعث آسیب و آسیب به ساز شود و عدم استفاده از تکنیک مناسب که می تواند کیفیت صدا را پایین بیاورد.

اجرای کاخن و هنگدرام در فستیوال دونوازی آموزشگاه موسیقی چکاد

مبتدی ها همچنین ممکن است با حفظ ریتم و زمان ثابت و همچنین عدم آشنایی با ضربات و تکنیک های مختلف مورد استفاده برای نواختن کاخن مشکل داشته باشند. مهم است که برای یادگیری تکنیک مناسب زمان بگذارید و به آرامی شروع کنید، به تدریج سرعت و پیچیدگی را افزایش دهید.

انتخاب کاخن مناسب

هنگام انتخاب یک کاخن، عوامل مختلفی مانند اندازه، متریال و کیفیت صدا باید در نظر گرفته شود. مهم است که یک کاخن را انتخاب کنید که مناسب سبک نوازندگی و ترجیحات موسیقی شما باشد.

برخی از کاخن ها دارای لوازم جانبی مفیدی مانند بالشتک صندلی یا کیسه گیگ هستند که می تواند حمل و نقل و نواختن ساز را آسان تر کند.

انواع کاخن

انواع Cajon انواع مختلفی از Cajon در دسترس هستند که هر کدام صدا و سبک نوازندگی منحصر به فرد خود را دارند. رایج ترین انواع آن عبارتند از کاخن پرو، کاخن فلامنکو و کاخن اسنار. کاخن پرو به عنوان کاخن اصلی در نظر گرفته می شود و بدون دام است و بیشتر از چوب جامد ساخته شده است.

کاخن فلامنکو شبیه کاخن پرو است اما دارای سیم‌های گیتار یا سیم‌های دام برای ایجاد صدایی شبیه به دام است. Snare cajon جدیدترین ترجمه از cajon است و به نوعی مکانیزم تله برای ایجاد یک افکت دام در رجیستری بالایی تاپا مجهز شده است.

انواع دیگر کاخن‌ها عبارتند از Bass cajon، که بزرگ‌تر برای تولید صدای بسیار عمیق‌تر است، و Cajon Multi-sound، که مدل‌های مختلفی مانند درام‌های cajon، conga و djembe را ترکیب می‌کند. انواع سبک ها، بسته به ژانر موسیقی و ترجیح شخصی.

سبک های نوازندگی کاخن

برخی از سبک های نوازندگی رایج عبارتند از فلامنکو، آفریقایی-پرویی، کوبایی و پاپ. سبک فلامنکو شامل نواختن کاخن با ترکیبی از صداهای باس و دام است، در حالی که سبک آفریقایی-پرو بر روی صدای بم تمرکز می کند و از دست ها برای ایجاد ریتم های مختلف استفاده می کند.

سبک کوبایی شامل نواختن کاخن با ترکیبی از باس، دام و صداهای بلند است، در حالی که سبک پاپ شامل استفاده از کاخن به عنوان جایگزینی برای درام ست است.

نوازندگان مشهور کاخن

در صنعت موسیقی برخی از برجسته ترین آنها عبارتند از پاکو د لوسیا، که یکی از بزرگترین نوازندگان گیتار فلامنکو در تمام دوران به حساب می آید و اغلب در اجراهای خود به نواختن کاخن می پرداخت.

یکی دیگر از نوازندگان معروف کاخن، الکس آکونا است که با هنرمندانی مانند الویس پریسلی، ویتنی هیوستون و کارلوس سانتانا نوازندگی کرده است.

دیگر نوازندگان برجسته کاخن عبارتند از خوان مدرانو کوتیتو، که یکی از بزرگترین نوازندگان آفریقایی-پرو در تمام دوران به حساب می‌آید، و ماریو کورتس، که به خاطر سبک نوازندگی نوآورانه‌اش و استفاده از انواع مختلف کاخن مشهور است.

برترین کتاب های کاخن

کتاب های بسیاری در دسترس است که می تواند به مبتدیان کمک کند که چگونه نوازندگی Cajon را یاد بگیرند. برخی از پرفروش‌ترین کتاب‌ها عبارتند از «راهنمای کاخن» اثر پل جنینگز، که راهنمای جامعی برای نواختن کاخن، شامل تکنیک‌های اولیه، ریتم‌ها و تمرین‌ها ارائه می‌دهد.

یکی دیگر از کتاب های محبوب «روش کاخن برای مبتدیان» نوشته ماتیاس فیلیپزن است که شامل دستورالعمل ها و تمرین های گام به گام برای مبتدیان است.

“هنر نواختن کاخن” نوشته خوان فلورس یکی دیگر از کتاب‌های محبوب است که انواع سبک‌ها و تکنیک‌های نوازندگی را پوشش می‌دهد.

روش‌های نت نویسی کاخن

روش‌های مختلفی برای نت نویسی ریتم‌های کاخن وجود دارد، از جمله نت‌نویسی سنتی، تبلچر، و نت‌نویسی بصری.

نت‌نویسی سنتی از نت‌نویسی استاندارد موسیقی برای نمایش ریتم‌های کاخن استفاده می‌کند، در حالی که تبلچر از یک سیستم ساده‌سازی شده از نمادها برای نمایش ضربات و تکنیک‌های مختلف مورد استفاده برای نواختن کاخن استفاده می‌کند.

نماد بصری از ترکیبی از نمادها و نمودارها برای نشان دادن ریتم های کاخن استفاده می کند و اغلب در مواد آموزشی و آموزش های آنلاین استفاده می شود. برخی از نوازندگان کاخن نیز از ترکیبی از این روش ها برای ایجاد سیستم منحصر به فرد نمادگذاری خود استفاده می کنند.

جمع بندی

کاخن یک ساز همه کاره و قابل دسترس است که می تواند برای نواختن انواع سبک های موسیقی استفاده شود. تاریخ غنی و صدای منحصر به فرد آن، آن را به یک انتخاب محبوب برای نوازندگان در سراسر جهان تبدیل کرده است.

چه یک نوازنده مبتدی یا یک نوازنده باتجربه باشید، صرف زمان برای یادگیری تکنیک مناسب و انتخاب کاخن مناسب می تواند به شما کمک کند از این ساز شگفت انگیز بیشترین بهره را ببرید.

در صورت تمایل به یادگیری این ساز میتوانید با آموزشگاه موسیقی چکاد تماس بگیرید.