کاخن چیست و چه انواعی دارد ؟

کاخن چیست؟

کاخن، یک ساز کوبه ای به ظاهر ساده جعبه ای شکل، با تطبیق پذیری ریتمیک و صداهای جذاب خود، نوازندگان و مخاطبان را مجذوب خود کرده است.

کاخن که از کشور پرو سرچشمه می گیرد، از مرزهای فرهنگی فراتر رفته و به بخشی اساسی از ژانرهای مختلف موسیقی در سراسر جهان تبدیل شده است.

تاریخچه کاخن

خود کلمه “کاخن” در اسپانیایی به معنای “جعبه” است، نامی مناسب برای ساز با طراحی ساده و در عین حال پر طنین. ریشه‌های آن را می‌توان در موسیقی آفریقایی-پرو جستجو کرد، جایی که احتمالاً توسط بردگان آفریقایی ایجاد شده است که جعبه‌های حمل و نقل را به آلات موسیقی تغییر داده‌اند.

انواع کاخن

انواع مختلفی از کاخن ها وجود دارد که هر کsnare دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که سبک ها و ترجیحات مختلف موسیقی را برآورده می کنند. در اینجا چند نوع رایج وجود دارد:

کاخن کلاسیک

این اصلی ترین و رایج ترین کاخن است که معمولاً از چوب با سوراخ صدا در پشت ساخته می شود.

همه کاره است و در ژانرهای مختلف از جمله فلامنکو، لاتین و موسیقی معاصر استفاده می شود.

کاخن فلامنکو

به طور خاص برای موسیقی فلامنکو طراحی شده است، اغلب دارای سیم های گیتار برای تولید صدای زنگ دار است.

صفحه جلویی معمولاً نازک است تا انعکاس را افزایش دهد و تکنیک های فلامنکو پیچیده را امکان پذیر می کند.

کاخن پرو

کاخن پرو که منعکس کننده منشا این ساز است، طراحی ساده تری دارد و از سیم های زنگ دار در آن استفاده نمی شود و بنابراین صدای عمیق و پرطنین تولید می کند و معمولاً در موسیقی آفریقایی-پرو استفاده می شود.

کاخن snare

مشابه فلامنکو کاخن، شامل سیم های snare برای تولید صدایی واضح و تند است.

مناسب برای ژانرهای مختلف موسیقی و اغلب به دلیل تطبیق پذیری آن انتخاب می شود.

کاخن بانگو

این کاخن که به شکل طبل بانگو است، به نوازندگان اجازه می‌دهد از الگوهای بانگو تقلید کنند.

این به دلیل توانایی آن در افزودن رنگی شبیه بانگو به ترتیبات ریتمیک مورد علاقه است.

کاخن djembe

این کاخن که شبیه یک طبل djembe است، شکل و سبک نوازندگی منحصر به فردی را ارائه می دهد.

این برای تولید آهنگ هایی شبیه به djembe طراحی شده است که آن را تلفیقی از دو دنیای کوبه ای می کند.

کاخن الکترونیکی

اجزای الکترونیکی را برای تولید صداهای سنتز شده علاوه بر صداهای سنتی کاخن ادغام می کند.

به نوازندگان این امکان را می دهد که با طیف گسترده ای از آهنگ ها و افکت ها امتحان کنند.

کاخن Hybrid

ترکیبی از ساختار چوبی سنتی با ویژگی های نوآورانه مانند عناصر الکترونیکی یا سازهای کوبه ای اضافی.

ترکیبی از صدای کاخن کلاسیک با قابلیت های مدرن را ارائه می دهد.

کاخن سفری

جمع و جور و سبک وزن، طراحی شده برای حمل و نقل و راحتی در طول سفر.

اغلب توسط buskers، نوازندگان خیابانی، و نوازندگان سیار ترجیح داده می شود.

DIY یا کاخن سفارشی

علاقه مندان و صنعتگران با آزمایش مواد، ابعاد و ویژگی ها، کاخن های سفارشی ایجاد می کنند که ساز شخصی سازی شده متناسب با ترجیحات نوازنده را امکان پذیر می کند.

این تغییرات، سازگاری کاخن را در اجرای سبک های مختلف موسیقی و ترجیحات نوازنده نشان می دهد. هر نوع یک تجربه نوازندگی منحصر به فرد را ارائه می دهد و به محبوبیت گسترده ساز در ژانرها و فرهنگ های مختلف کمک می کند.

ریتم های مهم در نوازندگی کاخن چیست؟

نوازندگی کاخن شامل ریتم های مختلفی است که به تطبیق پذیری آن در ژانرهای مختلف موسیقی کمک می کند. در اینجا چند ریتم مهم که معمولاً در نوازندگی کاخن استفاده می شود آورده شده است:

ریتم های فلامنکو

• رومبا: با میزان نمای 3/4 و با الگوی متمایز از ضربات باس و snare مشخص می شود و در موسیقی فلامنکو رایج است.
• Bulería: ریتمی سریع با الگوهای پیچیده، اغلب چالش برانگیز و رسا.

ریتم های آفریقایی-پرو

• Festejo: ریتمی پر جنب و جوش و همزمان با تأثیرات موسیقی آفریقایی و بومی پرو.
• Landó: کندتر از festejo، با سرعتی عمدی و ثابت، اغلب شامل تکنیک های پیچیده دست و انگشت.

ریتم های لاتین

• سالسا: شامل ترکیبی از ضرب‌های اصلی و الگوهای پیچیده‌تر، با تأکید بر ضرب‌های غیرفعال است.
• Cha-Cha-Chá: یک ریتم ثابت با اکسنت در ضرب چهارم، که اغلب در موسیقی رقص لاتین استفاده می شود.

ریتم های پاپ و راک

•       Basic Rock Beat: دارای یک ضربه باس ثابت در ضربات 1 و 3، با ضربات snare در ضربات 2 و 4 است.
•       پاپ: یک ریتم ملایم تر با تاکید بر ظرافت، که اغلب در تصنیف ها و تنظیمات آکوستیک استفاده می شود.

ریتم های فیوژن

•  کاخن Funk Groove: عناصر فانک را با ضربات مختلف snare و باس ترکیب می کند و امکان خلاقیت و بداهه نوازی را فراهم می کند.
• World Fusion Beats: ترکیبی از تأثیرات فرهنگی مختلف، ایجاد ریتم‌های تلفیقی که مناسب همکاری‌های مختلف موسیقی است.

ریتم های جاز

•       سوئینگ: یک ریتم جاز متمایز با حس سه گانه، که با یک الگوی “سوئینگ” یا “شافل” مشخص می شود.

ریتم های Reggae

•  One Drop: یک ریتم اصلی Reggae که شامل یک ضربه باس ثابت در ضرب سوم و یک پرش از ضرب چهارم است.

ریتم های معاصر و تجربی

• الگوهای براش: برای نواختن نرم تر و ظریف تر، از برس ها روی کاخن استفاده کنید.
•  Odd Time Signatures: آزمایش با ریتم ها در میزان نماهای زمانی غیر معمول برای صدایی منحصر به فرد و پیشرو.

کاخن از چه موادی ساخته شده است؟

مواد مورد استفاده در ساخت کاخن می تواند متفاوت باشد، اما انتخاب های سنتی و رایج عبارتند از:

تخته سه لا:

تخته چندلای توس و چوب ماهون انتخاب های محبوبی برای ساخت بدنه اصلی کاخن هستند. تخته سه لا استحکام و دوام را فراهم می کند.

صفحه جلو:

صفحه جلویی، سطحی که روی آن نوازندگی می کنید، معمولاً از تخته سه لا نازک تری ساخته شده است تا صدا طنین و انعکاس بیشتری داشته باشد. موادی مانند توس، چوب ماهون یا سایر چوب های سخت رایج هستند.

پنل پشتی:

پانل پشتی اغلب دارای یک سوراخ صدا است و از تخته سه لا مشابه یا مشابه بدنه اصلی ساخته شده است.

سیم های snare:

برای کاخن هایی با صدای snare، سیم های snare فلزی به داخل صفحه جلو متصل می شوند. هنگامی که صفحه جلویی ضربه می زند، این سیم ها صدای وزوز یا تق تق می دهند.

چسب و پیچ:

از چسب چوب برای اتصال پانل های کاژون استفاده می شود و پیچ ها آنها را به هم محکم می کنند. این یک ساختار محکم را تضمین می کند.

روکش (اختیاری):

برخی از کاخن ها ممکن است برای اهداف زیبایی شناختی یا برای محافظت از چوب پوششی داشته باشند. این می تواند شامل لاک یا سایر پرداخت ها باشد.

پایه:

کاخن ها اغلب پاهای کوچکی دارند تا کمی از روی زمین بلند شوند. پایه ها می تواند از لاستیک یا مواد دیگر برای جداسازی کاخن و افزایش رزونانس باشد.

شایان ذکر است که جا برای تنوع و آزمایش وجود دارد. برخی از کاخن ها از مواد جایگزین یا تغییراتی برای دستیابی به ویژگی های تونال خاص استفاده می کنند. علاوه بر این، پیشرفت‌ها در طراحی کاخن منجر به ایجاد کاخن‌های الکترونیکی شده است که ممکن است شامل قطعات الکترونیکی و حسگرها در کنار مواد سنتی باشد.

تکنیک های نوازندگی کاخن

نوازندگان کاخن از طیف وسیعی از تکنیک ها برای تولید صداهای متنوع استفاده می کنند. صداهای اصلی شامل باس، اسلپ (به معنی slap) و تن است که هر کsnare با ضربه زدن به قسمت های مختلف ضلع جلویی به دست می آیند. نوازندگان ماهر می توانند ریتم های پیچیده ای ایجاد کنند و پیچیدگی یک کیت کامل درام را فقط با این ساز تقلید کنند.

ژانرهای موسیقی در نوازندگی کاخن

کاخن که در اصل جزء اصلی موسیقی آفریقایی-پرو بود، نفوذ خود را در ژانرها گسترش داده است. از موسیقی فلامنکو و لاتین گرفته تا ژانرهای پاپ، راک و حتی تلفیقی، کاخن جای خود را در مناظر مختلف موسیقی پیدا کرده است. قابل حمل بودن و سازگاری آن، آن را در بین هنرمندان خیابانی، گروه های آکوستیک و اجراهای زنده صمیمی مورد علاقه قرار می دهد.

محبوبیت جهانی کاخن

در سال های اخیر، محبوبیت کاخن در سطح جهانی، به لطف گنجاندن آن در موسیقی جریان اصلی و حضور آن در مسابقات مختلف موسیقی افزایش یافته است. نوازندگان از توانایی آن در افزودن یک عنصر متمایز و ارگانیک به اجراها قدردانی می کنند و آن را به ابزاری مورد توجه در استودیوهای ضبط و اجراهای زنده تبدیل می کند.

نوآوری و فیوژن در کاخن

در حالی که کاخن‌های سنتی محبوبیت خود را حفظ می‌کنند، نوآوری‌های مدرن باعث پیدایش کاخن‌های الکترونیکی و مدل‌های ترکیبی شده است که هنر کلاسیک را با پیشرفت‌های فناوری ترکیب می‌کنند. این نوآوری ها به نوازندگان اجازه می دهد تا مناطق صوتی جدید را کشف کنند و با صداهای الکترونیکی آزمایش کنند و در عین حال حس ارگانیک کاخن را حفظ کنند.

به یاد داشته باشید، این ریتم‌ها نقطه شروع هستند، اما نوازندگی کاخن بسیار خلاقانه است و نوازندگان اغلب تغییرات و سبک‌های خود را توسعه می‌دهند. ایجاد حس خوب زمان‌بندی، پویایی و کنترل بر صدا‌های مختلف کلید تبدیل شدن به یک نوازنده همه کاره کاخن است.