شباهت‌ها و تفاوت‌های ویولن و ویولنسل: کدام را انتخاب کنیم؟

ویولن و ویولنسل هر دو در دسته ی سازهای زهی آرشه ای و خانواده ی ویلن ها قرار میگیرند.

خانواده ی ویلن ها شامل چهار نوع میباشند:

ویولن، ویولا، ویولنسل (cello)، و کنترباس.

هرکدام از این چهار ساز دارای چهار سیم هستند و به وسیله ی آرشه نواخته میشوند. اصلی ترین تفاوت آنها در اندازه ی فیزیکی است، ویولن کوچکترین ساز این خانواده و کنترباس بزرگترین آنها محسوب میشود.

در این مقاله به بررسی ویژگی ها و تفاوت های ویلن و ویولنسل میپردازیم. ویولن و ویولنسل گرچه به دلیل هم خانواده بودن دارای شباهت هایی هستند اما از لحاظ ویژگی های فیزیکی، گستره ی صوتی، نحوه ی در دست گرفتن و… متمایز هستند. اگر به یادگیری ویولن علاقه دارید از آموزش ویلن دیدن کنید.

 

اندازه ویولن و ویولنسل

ویلنسل به طور قابل توجهی بزرگ‌تر از ویولن است. ویلنسل به صورت رایج و استاندارد حدود 120 سانتی‌متر (47.5 اینچ) ارتفاع دارد، در حالی که ارتفاع یک ویولن سایز معمولی حدود 40 سانتی‌متر (16 اینچ) است. این تفاوت اندازه بر نحوه ی در دست گرفتن و نواختن سازها و همچنین قابلیت حمل و نقل آن ها تأثیر می‌گذارد.

 

سیم های ویولن و ویولنسل

به طور معمول سیم های ویولن نسبت به ویولنسل کوتاه تر و باریک تر هستند. ضخامت کم سیم های ویولن به آن امکان نواختن نت های بالاتر، سیم های ضخیم ویولنسل به آن امکان نواختن نت های پایین تر (یا بم تر) را میدهند.

 

گستره ی صوتی ویولن و ویولنسل

ویولن یک ساز سوپرانو است، به این معنی که میتواند نت های بالا را در محدوده ی G3 تا E7 بنوازد. صدای ویولن را به دلیل زیر بودن آن به صدای آواز پرندگان تشبیه میکنند در حالی که صدای ویولنسل از لحاظ میزان بم بودن صدای تنور انسان را تداعی میکند. در واقع ویلنسل (cello) یک ساز تنور یا باریتون در محدوده ی صوتی C2 تا C6 است.

 

نحوه ی در دست گرفتن ویولن و ویولنسل

ویولنسل در حالت نشسته و در حالی که بین زانوان نوازنده قرار میگیرد، نواخته میشود. انتهای بدنه ی ویولنسل دارای یک پین است که هنگام نواختن روی سطح زمین قرار میگیرد. نوازنده ی ویولن باید در حالی که آن را بین چانه و شانه ی خود قرار میدهد بنوازد. باید توجه داشت یادگیری نحوه ی صحیح قرار دادن ویولن بر چانه و شانه نیازمند تمرین های بسیار نوازنده ی ویولن است.

 بیشتر بدانید: پرکاشن و درامز: تفاوت‌ها و تأثیرات در موسیقی مدرن

رپرتوار و کاربرد اجرایی

ویولن دارای یک رپرتوار سولو وسیع و چشمگیر است که شامل آثار برجسته‌ای مانند Chaconne از باخ و Violin Concerto از بتهوون می‌شود. در مقابل رپرتوار سولو ویولنسل، هرچند قابل توجه است، به اندازه ویولن گسترده نیست. در اجرای ارکسترها، غالباً خطوط ملودیک توسط ویلن نواخته میشود، در حالی که ویولنسل نقش آکومپانیمان را بر پایه ی هارمونی ارائه می‌دهد.

 

آرشه

آرشه ی ویولن و ویولنسل از لحاظ جنس مشابه هستند. به طور رایج آرشه ها از چوب پرنامبوکو، چوب برزیلی یا فیبر کربن ساخته میشوند.

• طول آرشه ها

آرشه‌های ویولن‌سل معمولاً از آرشه‌های ویولن بلندتر هستند و بین ۲۳ تا ۲۸ اینچ برای ویولن‌سل‌ها در مقایسه با ۱۷ تا ۲۹ اینچ برای ویولن‌ها اندازه دارند. این طول به تکنیک‌ها و موقعیت‌های نواختن مختلف که برای هر ساز لازم است، کمک می‌کند.

• موی آرشه ها

آرشه ویولن معمولاً دارای حدود ۱۶۰ تا ۱۸۰ موی اسب است که نازک‌تر هستند. در مقابل، آرشه‌های ویولن‌سل به موی بیشتری احتیاج دارند که معمولاً ضخیم‌تر است تا بتوانند با سیم ها ضخیم‌ ویولن‌سل سازگار شوند.

 

انتخاب میان ویولن و ویولن‌سل

ویولن و ویولنسل هر دو سازهایی هستند که یادگیری آن ها نیاز به وقف زمان و انرژی بسیاری دارد. برخی ویولنسل را نسبت به ویولن، به دلیل نحوه ی نواختن آن که به صورت نشسته است، ساز مناسب تری برای یادگیری در بزرگسالی میدانند. در مقابل یادگیری ویلن به دلیل گستردگی تکنیک ها و ظرافت ها و جزییاتی که در نواختن آن باید فراگرفت، به یادگیری یک زبان جدید تشبیه میشود. اما باید در نظر داشت یادگیری هردو این ساز ها نیاز به اراده، صبر و تمرین زیاد دارد و در نهایت علاقه و ترجیح شخصی هنرجو است که تعیین میکند کدام یک، ویلن یا ویولنسل، برای او مناسب است. اگر شما نیز به یادگیری هر یک از این سازها یا هر ساز دیگری علاقه دارید، به صفحه آموزشگاه موسیقی تهران مراجعه کنید تا با دوره‌ها و امکانات آموزشی بیشتر آشنا شوید.